رنگ صداقت

کنار نهر تنهایی

نسیمی میوزد آرام

که بوی بی وفایی را برایم ارمغان دارد.

من آنجا خاطراتم را

برای مردم بیگانه میگویم

تو هم بیگانه ای با من!

بیا و لحظه ای حرف مرا با گوش جان بشنو

تو که مجذوب دنیایی ، تو که گرمی و سودایی

تو ای محبوب پیشینم

اگر آن روز،آن سروی که شاهد بود به خشم نگاه تو

و بر بید از دستانت زبانی داشت

اگر رخسار احساس داشت

به لبخندی برایت این چنین می گفت

چرا رنگ صداقت را نمی بینی

نمی دانی که دل ،فنجان چینی نیست

تو شیرین گونه دنیای پر از فرهاد می بینی

ولیکن بیستون را تیشه فرهاد عاشق کرده دیوانه

ولی افسوس!

سکوت سرد بر دنیای بی مهری تو مهر گواهی زد

گذشت آن روز و بعد از آن جدایی بود

کنون در اوج تنهایی برایت نکته ای را باز گویم

مرا در کوره راه زندگی تنها رها کردن خیالی بود

گمان کردی که بعد از تو شبانم چون دل تاریک تو

خاموش میماند...؟

بدان بعد از تو هم مهتاب شبها همچنان زیباست

و خورشید دلم گرمی ده فردا و فرداهاست

تو مردی در دلم اما دلم هرگز نمیمیرد

و اینک زیر بار ظلم سنگینت...

که تا روز فنا هرگز از یاد من نخواهد رفت

برایت آرزوی روز های پر شعر دارم..!! 

پی نوشت ها رو در ادامه مطلب بخونین لطفا  

(گذارش فوتبال به پی نوشت ها اضافه شده است پس دوباره برین بخونین...)

پ.ن.1.سلاااام....میبینم که ...میبینید که...حالم بهتره و بارقه های امید داره به صورت نامحسوس  پر پر میکنه... (البته نه در این حد...یکم ملایم تر...)

با دوستان به این نتیجه مهم رسیدیم که به علت اینکه قسمت اعظم شخصیت اینجانبات ،از دید برن ،متعلق به کودک ، است ، برای همینه که میبینید حالم بهتره ،چون حوصله ندارم زیادی توی یه حالت بمونم....

و امااااا...مشکل اینجاس که...زیادم نمیتونم در این حالتم بمونم...پس ..میبینم که پیش بینی کردین که به زودی شاهد بد شدن حالت اینجانبات خواهید شد...(دوستان محترم و محترمه لطفا از لیبل زدن بیمار چند شخصیتی خودداری کنند ، چرا که قبلا این بر چسب زده شده....)

پ.ن.2.این شعر بی نظیرو از توی دفتر شعر هام که مال سالیان پیش بود پیدا کردم ...که نه نام شاعرشو نوشتم  و البته ممکنه یه کلمه هاییشم اشتباه نوشته باشم...(الله اعلم...و من لا یعلم؟!؟!؟!) و چیزی که مهمه اینه که بی نهایت حرفی ست که گویا از دل اینجانبات بر خواسته...

پ.ن.3.جای دوستان خالی دیروز زیر یه بارون بسیار تپل به وسیله یک عدد کاج با دوست گرام ،فرناز،به بازی فوتبال پرداخته و بسیار حال نمودیم که در تغییر روحیات ،گویا موثر می نمود...(لطفا جزئیات دقیق ماجرا را ،از زبان فرناز جان ،هر وقت حالشو داشت تو وبش بنویسه ،بشنوید)...فقط همین قدر بدونید که اینجانبات انواع شوت های کات دار،دورانی،جهشی،و ... را تمرین نموده و امادگی حضور خود را در لیگ های برتر اروپا اعلام میدارم...فقط به شرطی که توپ هاش به قدر توپ ما استاندارد باشه و زمینشم مثه پیاده رو های اطراف دانشکده علوم تربیتی خودمون باشه ...!!!! که ما اصولا به محیط غیر استاندارد عادت نداریم...   !!! 

 

(اینم ما و توپ فوتبال فوق استانداردمونو پاهای دوتا ورزشکار فول حرفه ای...)  

پ.ن. در مورد توپ.چندی پیش سازمان فیفا با تقاضای چند میلیون دلاری خواستار خرید این توپ فوق استاندارد برای آفریقای جنوبی  شد که اینجانبات زورمان آمد و خست آنها را بهانه کرده و تازه بهشان هم کلی خندیدیم.... 

 

پ.ن. در مورد هوا. باید گذارش کنم ما در هوای نسبتا طوفانی بازی نموده و خود را برای آب و هواهای سخت تر اماده نمودیم.....روی زمین باقی مانده ی طوفان پیداس...!)  (الته فکر نکنین اینها فقط قطرات کوچکی هستن ...به قول شاعر معروف که میگفت.... 

.........هر چی فکر میکنم یادم نمیاد....!)

پ.ن. در مورد زمین . بازی ابتدا در پیاده روی اطراف دانشکده برگزار شد که به دلیل نا مسطح بودن شدید زمین و امکان خطرات احتمالی جانی...بازی به زمین آسفالت اونطرف تر دانشکده انتقال یافت که همان دو تماشاچی بی حال هم به علت همین انتقال به صفر تقلیل یافت...(البته تعداد ماموران محترم حراست در پشت دوربین ها به حساب نیامده است زیرا تعداد آنها به طور دقیق قابل شناسایی نیست...)

پ.ن. در مورد بازیکنان. به علت فول حرفه ای بودن بازیکنان دو بازیکن را کافی دیده و شعار آشپز که دو تا بشه اش یا شور میشه یا بی نمک را ((چه ربطی داشت؟!؟!؟))سر لوحه ی کار خود قرار داده و خیل عظیم متقاضیان را نادیده انگاشتیم...

  پ.ن.4.کتفم در نرفته فقط مقداری آسیب !دیده بود...پس اگه هنوز سر سجاده هاتون نشستینو دارین برام دعا میکنین.....میتونین دیگه پا شین....

پ.ن.5. راستی یادم رفت بگم این شعر تقدیم میشود به...(نمیگم.... خودمو یکی دیگه میدونیم تقدیم میشه به کی!!!) 

پ.ن.۵. خب دیگه خداااااااااااااااااافظ